The Walking Dead
Het is pauze. Ik loop door de kantine van mijn school, gevuld met studenten. Uit sommige hoeken van de open ruimte komt rumoer. Een groepje discussieert over het examen dat ze net hebben gehad. Ergens anders denken enkele studenten giechelend terug aan hun weekend. Maar door dit sporadische geklets en gelach heen hoor ik de stilte. Luid en duidelijk.
De meesten hebben hun hoofden namelijk naar beneden gericht, hun ogen neergeslagen. Duimen glijden met uiterst gemak over een scherm. De telefoon is hun ‘gesprekspartner’. Zelfs als ze opstaan van hun plaats, blijft hun blik gekluisterd aan die mechanische drug in hun handen. Al schuifelend lopen ze naar hun lokalen. Af en toe opkijkend, vluchtig, zodat ze nergens tegenaan botsen. Dan kun je het zien: de doodse blik in hun ogen. De gelijkenis met de zombies uit The Walking Dead is treffend. Ze zouden zo mee kunnen spelen in de horrorserie; niemand die het zou opmerken dat ze geen dik masker dragen.
Oké, misschien overdrijf ik een beetje. Maar ik denk dat mijn punt duidelijk is: het telefoongebruik onder jongeren loopt de spuigaten uit. En dat doet me pijn. Gemiddeld zitten jongeren vijf tot zes uur per dag op hun telefoon. Bijna de helft daarvan op sociale media. En dan bedoel ik niet alleen mijn mbo-studenten. Nee, ook middelbare scholieren en zelfs basisschoolleerlingen. Mijn dochter uit groep vijf (!) is een van de weinigen in haar klas die geen telefoon heeft. Jongeren krijgen er steeds vroeger een in hun handen geduwd. Door dit te gedogen, te aanvaarden, zelfs te stimuleren, ontneem je ze de onbevangen status die ze verdienen. Ze hebben toegang tot allerlei dingen waar volwassenen vaak al met afgrijzen naar kijken.
Ik pleit voor een telefoonverbod voor leerlingen in het primair en voortgezet onderwijs. En wat mij betreft trekken we dit in álle onderwijsinstellingen door tot álle jongeren tot achttien jaar. Als studenten tot volwassenheid zijn gekomen, kunnen ze zelf de beslissing nemen of ze willen figureren in The Walking Dead. Maar onze jeugd moeten we beschermen tegen die megalomane techbedrijven uit Silicon Valley.
En aan al die docenten die zeggen: ‘Maar ik gebruik telefoons voor mijn lessen. Mijn leerlingen hebben ze nodig.’ Nee, voor die leuke online poll in je les hebben ze echt geen telefoon nodig; dat kan prima op de laptop. Maar daar gaat het me niet eens zozeer om, dat we onze telefoons al dan niet ‘nodig’ hebben in dit digitale tijdperk. Het gaat me er ook niet om dat jongeren veel sneller zijn afgeleid als hun telefoon naast hen ligt. En dat hun leerprestaties aantoonbaar slechter zijn door hun telefoongebruik. Of dat ze nu na enkele minuten zonder al afkickverschijnselen krijgen.
Het gaat mij om het fundament van het mens-zijn. Om onze ‘bedrading’. Het gaat me erom dat we sociale dieren zijn. Dat contact het belangrijkste middel is om onszelf te ontwikkelen, geluk te ervaren. Om ons verbonden te voelen met elkaar. En verbinding bereik je niet door snapchats of appjes. Nee. Verbinding bereik je door elkaar in de ogen te kijken. Door écht met elkaar in gesprek te gaan. Door te letten op elkaars handen, mondhoeken, wenkbrauwen.
Het is onze plicht om de nieuwe generatie te beschermen. Een generatie die zóveel in haar mars heeft, die de toekomst zoveel te bieden heeft. Maar als onze jongeren in de giftige gangen van de sociale media blijven hangen, dan vrees ik niet alleen voor onze, maar vooral voor hún toekomst. Verbied telefoons op school. Zo kunnen we weer terugkomen bij wie we zijn: sociale dieren. Om verbonden te zijn met elkaar. En dat verdient onze jeugd.
Alles voor jullie
Amin is naast docent ook de auteur van het boek Alles voor jullie. Hierin vertelt hij zijn verhaal als zoon van Iraakse vluchtelingen die de dood in de ogen keken. Maar het is ook het verhaal van een jongen die veilig opgroeide in Nederland en hier de vrijheid had om zijn grootste passie te ontdekken: lesgeven. Het verhaal vertelt Amin Asad aan zijn studenten. Dit leidt tot verbinding, het krachtigste middel om elkaar echt te begrijpen. Met humor en emotie neemt Amin zijn lezer mee door de hartverscheurende geschiedenis van zijn ouders en deelt hij zijn persoonlijke manier van lesgeven.
Wil je als particulier Alles voor jullie bestellen, ga dan naar libris.nl. Scholen of instellingen kunnen het boek via onze webshop bestellen.
